علیرغم آنکه بلحاظ تاریخی شروع روابط ایران و برزیل به سال 1903 زمانیکه توافقنامه مودت میان دو کشور امضاء شد برمی گردد, اما چشم انداز یک رابطه جاری و روبه رشد عملاً از سال 1957 زمانیکه توافقنامه فرهنگی میان دو کشور توسط وزرای خارجه ایران و برزیل امضاء شد، آغاز می گردد. لذا می توان گفت که نگاه فرهنگی و علاقمندی دوکشور در جهت ایجاد و توسعه مراودات فرهنگی و هنری از دیر باز مورد توجه دولتمردان دو کشور بوده است. طرف برزیلی در آن زمان علاقمند توسعه حضور خود در خاورمیانه بود و یکی از راههای مهم در این زمینه را از طریق کتاب، فیلم و تبادل استاد و دانشجو همکاری های دانشگاهی و ارتباط میان فرهیختگان دو کشور و در یک کلام گسترش همکاری های فرهنگی جستجو می کرد.
در سال های اخیر در حوزه فرهنگی مناسبات دو کشور گسترده تر و نتیجه آن توافقاتی در زمینه های ورزشی، دانشگاهی و تبادل استاد و دانشجو و همچنین ایجاد کرسی زبان فارسی و ایرانشناسی در برخی از دانشگاههای برزیل از جمله در دانشگاه برازیلیا و همچنین برگزاری هفته های متعدد فرهنگی ایران در ایالت های مختلف بوده است.
فیلم های هنری ایرانی و سینمای ایران در میان جامعه فرهیخته و منتقدین سینما در برزیل جایگاه خاصی داشته و مورد تحسین و لذت این هنرمندان است، بگونه ای که طی دو سال اخیر بیش از ده فیلم ایرانی توسط شرکت های تولید سینمای خانگی در برزیل خریداری شده و بصورت دوبله و دی وی دی در کلوپ های ویدئویی در دسترس علاقمندان به این آثار قرار دارد.
حضور جمهوری اسلامی ایران در نمایشگاههای هنری و تاریخی نیز بنوعی در راستای ابتکارات فرهنگی و با هدف تعمیق شناخت متقابل از فرهنگ و سنت دو کشور دنبال شده که اوج این حضور در نمایشگاه هنر اسلامی بود که سال 1389 در برزیل برگزار شد و جمهوری اسلامی ایران با ارائه تعداد قابل توجهی از آثار تاریخی و هنری خود در قالب فرش، سرامیک، تابلو و صنایع دستی جلوه های متنوع تاریخ و تمدن هزاره خود را در برزیل به منصه ظهور گذاشت.